Een nieuw leven in een nieuw land
‘Een nieuw leven in een nieuw land’ is het vervolg op het boek ‘Oproer in de Kempen 1798-1830’ van meester verteller Julius Schellens.
Het verhaal speelt zich af in de periode waarin België is ontstaan, en zeg maar de eerste helft van de 19de eeuw.
Het gaat over de lotgevallen van:
Veel speelt zich af op en rond de Keesstromolen van ‘meulder’ Adriaan en zijn gezin in de omgeving van Hulshout, Booischot, Westerlo en Heist-op-den-Berg.
De ouderlijke brouwerij waar Adriaan opgroeide komt in het vizier wanneer de moeder van Adriaan, Augusta, doodziek van verdriet haar zoon terug wil zien.
De verhalen vloeien in mekaar tot een mooi geheel waarin de voorliefde voor het vroegere boerenleven, platteland en de Kempense streek duidelijk naar voren komt.
Het klasseverschil tussen baron , pachtheren en keuterboerkes wordt wondermooi beschreven maar ook het wel en wee van het harde landleven en de drama’s die zich daar afspeelden
Het boek is doorspekt met oude woorden waaruit de liefde voor het archaïsch taalgebruik niet onder stoelen of banken wordt gestoken en in een historische streekroman als deze volledig op zijn plaats is.
Mooie en sfeervolle natuurbeschrijvingen over plant en dier maar ook over de landelijke landschappen van destijds voeren de lezer mee naar de uitgestrekte velden die er vroeger in de Kempen nog bestonden.
Plaatsen als Hof ter Laken en herberg Den Anker. stofferen het verhaal.
Zoals reeds gezegd, de liefde voor het boerenleven wordt niet verborgen gehouden maar toch komt er ook het gekende spreekwoordelijke geklaag van de boeren aan bod.
“een boer klaagt altijd, bedacht Adriaan met een glimlach. Te nat, te droog, te koud, te warm… Maar wel pronken met de kwaliteit van de vruchten van het land.’
Vele weetjes, wijsheden en beschrijving van gewoonten geven een extra ‘swung’ in het verhaal.
Wijze woorden komen vooral bij monde van Gommaar maar ook in de woorden van Machteld, die sterke, goedhartige vrouw en moeder, die als het erop aan komt niet op haar lippen is gevallen.
‘Aan mijn hals hing er aan een koordeke een halve speelkaart. Sommige moeders die hun kind te vondeling legden, deden dat om later met de tweede helft te kunnen bewijzen dat het hun kind was.
‘Herinneringen mogen hun plaats hebben, maar mogen het heden en de toekomst niet in de weg staan’
‘Wie iets wil zoekt mogelijkheden, wie iets niet wil zoekt redenen’
‘om dromen waar te maken zijn daden nodig’
‘wie iets komt vragen is gaarne bereid daar iets tegenover te zetten’
En natuurlijk, geen streekroman zonder spannende vertellingen bij de haard over Knudde of andere duivelse kwelgeesten die bij donkerte en nacht rondzwerven…
Zoals ook in het vorige boek is humor nooit ver weg.
‘Ga zitten heeren, dan kunt gij uw krukken laten rusten Ward’
Tot slot mag nog gemeld dat het boek herinnert aan de vroegere heerschappij van de ‘Hollanders’, zoals ze in het boek genoemd worden, alsook van de poging het opnieuw te proberen nadat de onafhankelijkheid van België reeds was uitgeroepen.
Zelf heb ik het boek graag gelezen en genoten van de aanschouwelijke en onderhoudende stijl en is het een aanrader voor alle liefhebbers van volkse historische streekverhalen.
Terug naar Korondal (Chris De Cat)
In dit derde vervolgboek van de vierdelige arendsaga ‘’Terug naar Korondal “kan je lezen dat het niet zo goed gaat in Korondal.
Sinds Djemana, de Regenboogvogel, weg is en in Baldoria verblijft, heersen corruptie, leugens, profitariaat en hebzucht over de arenden die lijden onder niet te begrijpen beslissingen en maatregelen van de nieuwe alom aanwezige overheid, geleid door Frok.
Van dit alles wordt Djemana op een wel zeer bijzondere wijze op de hoogte gebracht door Dons, een van de vele arenden die in het verhaal rondzweven.
Als Djemana overgaat tot actie sluit hij op een sublieme en tactvolle manier vrede met de 'bliksemwilden'.
De spanning is crescendo en het verhaal stopt in een tweedelig einde wat het boek eveneens bijzonder maakt.
Spitsvondige en grappige woordspelingen tillen het geheel naar een hoger niveau en de namen van arenden als bijvoorbeeld Picassa, de beeldhouwster, maken het geheel luchtig en kolderend.
Zo ook is de taal van de arenden opnieuw grappig en komen (hun) wijze spreekwoorden en gezegden aan bod zoals bijvoorbeeld
‘Roddels smaken naar meer… ’.
Kortom, het geheel brengt mooie beelden, spitsvondige projecties van de mensenwereld ten tonele in een boeiend verhaal.
De auteur getuigt van mensenkennis en politieke observatiekunde, heeft veel stof tot nadenken verweven in zijn eigen herkenbare stijl waarin heilige huisjes onrechtstreeks aangekaart worden zoals manipulatie door de overheid, de macht van angst als bestuursmodel alsook de ware rol van leiders en leiderschap.
Het boek is in een vlot leesbare stijl geschreven en de korte hoofdstukken, die mooi op mekaar volgen, maken het geschikt voor de niet zo ervaren lezers onder ons
Zelf heb ik het boek weer graag gelezen en kijk reikhalzend uit naar het vierde deel, dat gelukkig reeds geschreven is.
Gratis te downloaden via de webpagina https://djemana.wixsite.com/djemana
Boekrecensie ‘ELKE MAN IS EEN VROUW’
Het boek vertelt met veel humor het verhaal van een jonge vrouw die op vreemde wijze in een ziekenhuis/kasteel belandt voor een geslachtsoperatie.
Allerlei fantasierijke hilarische gebeurtenissen spelen zich af tegen de achtergrond van de huidige tendensen in onze woke-maatschappij waar genderfluïditeit, transgenders en geslachtsveranderingen bijna dagelijkse kost zijn.
Grappige personages met gekke namen worden ten tonele gebracht. Zo is er dokter Pieterpreut, de hoofdarts alsook Wirgiandi die de tweede hoofdrol speelt, Poupineli, de alerte poetsvrouw ,de firma ZAZREBVJ alsook nieuwe woorden als bijvoorbeeld ‘de cisvrouw’ en de cisman’ sieren het geheel.
Bij de helderziende
Ik zag dat er iets ging gebeuren, maar ik zag het niet helder. eerder troebel.
Dan ben jij een troebelziende, zei Elke.
Alle mogelijke benamingen voor de menselijke geslachtsdelen en hiermee gepaard gaande daden komen aan bod in dit licht pornografische werk. Bloot is niet naakt genoeg.
Eveneens zijn er weer verschillende filosofische dialogen met plezierige stof tot nadenken.
Alle kleuren van de regenboog, dát wordt het palet van de mens van de toekomst. Mislukkingen kennen we niet. Hoogstens valt iets wat anders uit dan gepland. Maar anders is nooit verkeerd. Anders is vaak beter. Anders is verrassend…
De stijl van schrijven is typisch Erik Segers niettegenstaande de auteur hier een stapje verder gaat en er ook ruwe en wenkbrauwfronsende scenes opduiken.
Om dus in het taalgebruik van het boek te blijven moet je als lezer tegen een stoot kunnen en hier en daar is het misschien wel van de pot gerukt.
Tussen de regels door lees je een kritische blik op wat er in de maatschappij gebeurt en is het boek zowel taboedoorbrekend als wakkerschuddend, mysterieus en met heel veel humor en kolder bezaaid waarbij spitsvondige misverstanden en woordspelingen het soms verwarrende leesplezier versterken.
Kortom, een vlot leesbaar boek waar je ingezogen wordt doch ook een deel tegenkomt waar de opvolging van de verschillende hilarische toestanden even pauzeert om dan met explosieve kracht terug te keren en het verhaal een echte ‘page turner’ wordt met op het einde een zeer verrassende ontknoping, of misschien ook weer niet…
Dus, voor wie houdt van gedurfde kolder met inhoud is dit boek zeker een aanrader maar weet…
Normaal bestaat niet meer
Een reactie is altijd welkom... 😉